"Ik was verdoofd toen ik de uitslag kreeg; borstkanker"

De meiden op de dagbehandeling, waar ik mijn chemobehandelingen kreeg, zijn ontzettend lief. We maakten lol en lachten met elkaar. Ook had ik steeds lijntje met Marry. Daardoor vond ik het nooit vervelend in het ziekenhuis. Emotionele momenten waren er ook. Kanker heb je niet alleen. Het heeft een grote impact op mijn moeder en mijn zusje. Dat vond ik soms moeilijk om te zien. En op de dag van mijn laatste bestraling, kon ik alleen maar huilen, als een grote ontlading na alles wat er was gebeurd.

Na de chemobehandelingen, volgde de operatie. Opvallend vond ik dat ik ruim van tevoren zo goed geïnformeerd werd. Zo wist ik de behandelmogelijkheden en kon ik daaruit een keuze maken. Het gebied rond de tumor in mijn borst is operatief verwijderd en er is een nieuwe borst gemaakt van de huid en het weefsel wat ik nog had. Na de operatie ben ik begonnen met de bestralingen.

Veel steun heb aan mijn familie en vrienden en van Marry. Als ik de meiden van de dagbehandeling ergens anders in het ziekenhuis tegenkom, vragen ze me altijd vragen hoe het gaat. Daardoor voel ik mij Marjolein en geen nummer. Ik ben nu schoon en krijg immunotherapie en herceptin-injecties, om te voorkomen dat de tumor terugkomt. Dan is de behandeling over een tijdje klaar. Mijn motto is gewoon leven en de kanker niet laten winnen.'