Diabetische ketoacidose

Onder diabetische ketoacidose verstaan we een verzuring van het lichaam ten gevolge van een insuline tekort. Door een tekort aan insuline is het lichaam niet in staat glucose op te nemen in de cellen, zodat de glucose in het bloed blijft circuleren.

Dit heeft weer tot gevolg dat de patiënt de glucose via de nier uit gaat plassen, waardoor hij veel vocht verliest en er gevaar is voor uitdroging. Om toch aan energie te komen, gaat het lichaam over op vetverbranding, waarbij afvalproducten vrij komen, zogenaamde ketonen. Deze vergiftigen het lichaam, zorgen ervoor dat er allerlei processen verstoord raken, waaronder de water- en zouthuishouding. Met deze zouten bedoelen we natrium, chloor en kalium; stoffen die voor het lichaam van levensbelang zijn.

Vooral patiënten met Diabetes Type 1 en een insulinepomp zijn extra gevoelig voor zo’n verzuring en moeten hun bloedsuikers extra in de gaten houden. Voor deze groep patiënten geldt, dat zij minimaal 3 bloedsuikermetingen per dag uit moeten voeren, zodat zij tijdig in kunnen grijpen.

Een ketoacidose is een levensbedreigende situatie waarbij direct ingrijpen van het grootste belang is. Tijdens ziekte kunnen de bloedsuikers dusdanig ontregelen, dat er een ketoacidose optreedt. Dit komt, doordat het lichaam tijdens ziekte, vooral met koorts gepaard gaande, meer insuline nodig heeft.

De behandeling bestaat uit toedienen van vocht en insuline. In ernstige gevallen is een ziekenhuisopname nodig, waarbij ook kalium en bicarbonaat aan het infuus kan worden toegevoegd.

In eerste instantie zal men dorst krijgen, meer moeten plassen en een droge mond krijgen. Insuline toediening is een eerste vereiste. Gebeurt dit niet, dan treedt na verloop van tijd misselijkheid op. Dit kan overgaan in braken. De verzuring is dan al in een vergevorderd stadium, en er moet een arts geraadpleegd worden. Uiteindelijk voelt de patiënt zich hondsberoerd en zal hij een diepe ademhaling krijgen waarbij een acetonlucht vrij komt.

De situatie is nu levensbedreigend, ziekenhuisopname op de intensive care is nu nodig. Infuus, zuurstof-, natrium-, kalium- en bicarbonaattoediening en constante bewaking zijn noodzakelijk.

De oorzaak van een diabetische ketoacidose is dus een absoluut tekort aan insuline.

Wanneer een type 1 diabetes patiënt zou stoppen met het spuiten van zijn of haar insuline, treedt na 2 dagen al een verzuring van het lichaam op. Heeft de patiënt een insulinepomp waarvan de canule niet goed zit, dan kan met 6 uur al een verzuring optreden.

Ook een ziekte die gepaard gaat met koorts, kan de oorzaak zijn van een ketoacidose. In dit geval heeft het lichaam meer insuline nodig. Zeker bij kleine kinderen is het risico groter, door de kleine hoeveelheid insuline die zij gebruiken.